SPAM

[pl]
W porównaniu do Polski Japonia to prawdziwa mekka spamerów – tych klasycznych, nie elektronicznych, oto fotka średniej ilości spamu z okresu około 2 tygodni, waży prawie 0.5 KG, wysokość około 10cm. I tak w kółko, dostaję, opróźniam skrzynkę, wyrzucam.

Img 0607

A na następnym zdjęciu 2tygodniowa portcja śmieci, sortowanie dokładnie jak miasto nakazuje, w oddzielnych torbach rzeczy plastikopodobne, w następnej papierowe, oddzielnie drobne a oddzielnie większe. – To wszystko musi być w specjalnych źółtych workach zaprojektowanych przez miasto i naleźy to wystawiać przed dom konkretnego dnia tygodnia przed 8.30 rano. W inne dni zbierają rzeczy do recyklingu (butelki plastikowe – bez etykietek i zakrętek – te wyrzuca się innego dnia, puszki, papier – zawsze ładnie związany sznurkiem i inne).
Taka już tutaj dyscyplina i wcale nie jest to jakieś uciążiwe.

Img 0611
[/pl]

[en]
Comparing to Poland Japan is real paradise for spammers – those classical ones, not electronic ones, here is a photo of middle-sized amount of spam from 2-week period, weight almost 0.5 KB, height about 10 cm. And so on and on, i get those, empty my mailbox, throw it away.

Img 0607

On the next photo 2-week amount of trash, sorted exactly as city rules say, in separate bags things made of plastic, next contains paper stuff, separately big and small ones. All has to be in specially designed trash bags and i am supposed to put bags in front of my apartment on designed day of week before 8.30 A.M. On other days they collect recyclable things (plastic bottles without cups and labels – those they collect on different days, cans, paper beautifully bound up with string).
This how it is here and it is not even so hard to keep up.

Img 0611

[/en]

Prawo Jazdy

[pl]
Hurra!!!! zdałem i już mam Japońskie Prawo Jazdy :-)

Nie było ani łatwo ani szybko,

zaczęło się od zrobienia tłumaczenia Polskiego na język Japoński w JAF (Japońska Federacja Automobilistów) – to zrobił za mnie WiT.
Później przyszedł czas na złożenie dokumentów w centrum egzaminacyjnym – zabrali mi paszport, gaijinkartę, prawo jazdy i tłumaczenie, poczekałem parę godzin, kazano mi zrobić sobie zdjęcie (robią prawie z zaskoczenia, nawet nie zdążyłem się zobaczyć), wypełnić dokumenty i znowu poczekać chwilę, później przebadano mi wzrok i znowu musiałem czekać, po odczekaniu chwili mogłem podejść do testu pisemnego. Odpowiedziałem na wszystkie podchwytliwe pytania i znowu czekanie – tym razem na wynik który nie był ciekawy, następne podejście tydzień póżniej.

Img 0604

Do następnego podejścia przygotowałem się już dużo lepiej – kupiłem sobie Japoński Kodeks Drogowy i przeczytałem, z taką wiedzą po ponownym przejściu całej procedury zdałem egzamin. razem z wynikami testu otrzymałem datę kiedy mam się zgłosić na test jazdy na torze. Oprócz tego wyposażono mnie w mały poradnik i kompletną mapę toru wraz z trasą którą trzeba przejechać.

Img 0605-1

Kiedy nadszedł ten dzień zapobiegawczo pojawiłem się godzinę wcześniej żeby obejrzeć dokładnie tor, przejść się po nim i wiedzieć jak mam jechać.

Trasa

Tor niesamowity – nie ma tu zwykłego placu jak w Polsce – to jest wierna kopia normalnych ulic, są światła, znaki pionowe i malowane, tory kolejowe, drzewa itp.
Nie zdaję się też tutaj żądnych manewrów czyli parkowania, cofania itp. Tylko jazda wprost według trasy.
Złożyłem dokumenty, dostałem kartkę z numerkiem i znowu kilkugodzinne czekanie, doczekałem się swojej kolejki, chwila stresu i start, po paru zakrętach egzaminator mówi że koniec testu – z tego co zrozumiałem to zbyt płynnie ścinałem zakręty w prawo. Znowu czekanie, tym razem wynik już znałem wcześniej, a musiałem czekać żeby odebrać swoje dokumenty i datę następnego podejścia.
Minął tydzień – następne podejście – tym razem trochę inaczej, spóźniłem się 2 minuty ze złożeniem dokumentów (okienko otwarte jest tylko przez 15 minut od 8.30 do 8.45 rano) ale udało mi się jeszcze załapać, okazuje się że pierwszy egzamin kosztuje tylko 1100 jpy ale każdy następny o 2400 jpy więcej i trzeba jeszcze stać w kolejce po znaczki – szybko kupiłem te znaczki, bilecik za 1100 jpy i złożyłem dokumenty, znowu czekanie na swoją kolej i start. Tym razem poszło dużo dużo lepiej – przejechałem cały tor a egzaminator przyczepił się tylko tego żę przy zmianie pasa na prawy powinienem jeszcze patrzeć przez prawe ramię – może i miał rację. Znowu czekanie na odbiór dokumentów i następną datę.
Tym razem udało się zgrać z WiTem żę zdajemy tego samego dnia, umówiliśmy się wcześniej żeby jeszcze raz obejrzeć tor, złożyliśmy papiery i po odczekaniu 1.5 godziny (tym razem poszło wyjątkowo szybko) kolej na jazdę. Przejechałem cały tor, egzaminator nie mówił nic, na koniec wytłumaczył mi 1 błąd – przy skręcie w lewo powinienem trzymać się bardziej lewej krawędzi jezdni – ale zdałem. Poczekaliśmy chwilę na wyniki, dostałem małą karteczkę z gratulacjami i godziną do której mam czekać na odbiór prawa jazdy:

Img 0601-1

Przy okazji musiałem uiścić następną opłatę, poczekać następne 1.5 godziny, wymienić karteczkę na inną karteczkę, zrobiono mi następne zdjęcie, i kazano iść na dół, wypełnić kartkę która dostałem, nakleić kupione znaczki i poczekać 30 minut. I w końcu przełom w sprawie – otrzymałem upragnione prawo jazdy…
Jedyne 5 wizyt w centrum egzaminacyjnym, łącznie kilkadziesiąt godzin czekania, parę tysięcy jenów i gotowe – oto ono:

Img 0603-1

[/pl]

[en]

Yessss!!! i passed all tests and have Japanese Driver License :-)

Wasn’t easy nor fast,

It started with required official translation of my current polish license to japanese done by JAF – Japanese Autmobile Federation – this was coordinated by WiT.

Later we had to submit paperwork in the test centre, they took my passport, gaijin card, drivers license and translation, waited few hours, was ordered to take a photo of myself, fill more documents, wait more, then had to do eye-test, waiting again, and finally i could do written test. Answered all tricky question and waiting again for result which was not impressive, next try next week.

Img 0604

For the next try i prepared much better – bought myself Rules of the road book, read it all, with such knowledge i finally passed the test. With results i received a card to keep until road test.
Also, i received small guidebook with track map and route which i had to take.

Img 0605-1

When the day has come, i arrived one hour earlier to take a look on the track, walk around and get ready (this helps a lot).

Trasa


The track is very cool – totally not like in Poland, this one is real copy of real streets with traffic lights, pedestrian crossings, railways track, trees etc.
There’s just driving, no maneuvering at all, no parking, backing up etc. Just go straight along with route.
So, i put my papers, got card with my number on it, few more hours waiting, finally my turn came, a bit of stress and start, after few turns the test was over – as far as i understood i was way too much smooth taking right turns. Waiting again (even if i knew i failed) to receive documents and check next schedule date.
A week has passed – next attempt – this time i got 2 minutes late to submit my papers (the window is open ONLY from 8.30 to 8.45 in the morning), but i got lucky and made it anyway – what was suprising, first exam costs 1100 JPY but every next is 3500 JPY, in addition to that i had to wait in a queue to buy some stamps, that was luckily quick, put documents again, and same stuff, waiting waiting waiting.
This time it was better, i made it through whole track and the guy had only one complaint that i should look over my right shoulder turning right – maybe he was right. Again waiting for papers and next schedule.
This time i was able to sync up with WiT for the same day, we met earlier to see the track again, put papers, waiting 1.5 hours (surprisingly fast) driving time. I went trough whole track (not even a word from the guy), at the end he said that i should stick closer to left edge of road when turning left – but i passed. Waited some time for results, got paper with congratulations and time when should i go upstairs to receive my license:

Img 0601-1

Of course there was another fee to pay, wait next 1.5 hours, exchange paper for another, take another photo, go downstairs, fill some form, stick stamps, wait 30 minutes. And finally got my license.

Visited test center only 5 times, in total many hours of waiting, couple thousands JPY and it’s all ready:

Img 0603-1

[/en]

Widok z okna

[pl]Nie mam ostatnio tematu do fotografowania więc dlaczegoby nie pokazać akurat widoku jaki mam z okna w pracy ;-)[/pl]
[en]Recently i have no ideas what to take photos off, so i want to show you view i have from my office ;-)[/en]

Img 0571
Img 0572
Img 0573
Img 0582